Digitale clubavond met sneldammen

Door Albert Lusink

Nederland stond deze week in het teken van de verkiezingen voor de 2e kamer. Als dammer moet je ook vaak keuzes maken. Kies ik voor zet A of toch voor zet B? En ga ik over links of over rechts of toch maar liever voor het centrum? En heb je eenmaal je keuze gemaakt en je zet uitgevoerd dan kun je niet meer terug.

Deze avond kregen de spelers voor iedere partij 5 minuten bedenktijd, plus 3 bonusseconden voor iedere gespeelde zet. Aanvankelijk hadden zich 7 spelers aangemeld, maar vlak voor het begin kwam Rick Hakvoort daar nog bij. Alleen kon hij slechts de eerste 3 rondes meedoen en werd hij daarna vervangen door Erik Bakker, die de resterende rondes meespeelde. Als we dit duo voor het gemak als 1 deelnemer tellen, konden alle spelers in 7 ronden allemaal 1 x tegen elkaar uitkomen. Hierdoor konden er in totaal 28 partijen gespeeld worden, waarvan er slechts 2 in remise eindigden.

Rick Hakvoort won al zijn 3 partijen, en niet tegen de miste spelers. Erik Bakker deed daar nog eens 2 overwinningen bij, samen met een remise en een nederlaag. Als duo kwamen ze samen dus tot 11 punten. Datzelfde aantal werd behaald door Albert Lusink. Hij verloor van Geurt Souman en deelde de punten met Erik Bakker, maar won de overige 5 partijen.

Geurt Souman won eveneens 5 partijen, maar doordat hij van zowel Rick Hakvoort, als van Rienk van Marle verloor, bleef hij op 10 punten steken. Rienk van Marle moest het deze avond met 9 punten doen, dankzij nederlagen tegen Rick Hakvoort en Albert Lusink en een remise tegen Willemijn Muller, waar 4 winsten tegenover stonden.

Willemijn Muller was deze avond voor de 2e keer aangeschoven en sloeg zeker geen gek figuur. Door te winnen van Erik Bakker en remise te spelen tegen Rienk van Marle, plus nog 2 zeges tegenover 3 nederlagen bleef ze met 7 punten precies op haar gemiddelde. Daarna volgden nog Freek Jongerman met 6 punten en Wim de Mol met 2 punten. De prijs voor de regelmatigste speler ging naar Henk van Ommen, die al zijn partijen verloor.

Rienk van Marle heeft in dit soort partijen vaak de gewoonte om in het begin van de partij relatief veel tijd te gebruiken. Waarschijnlijk met het idee om zo een overwegende stand op te bouwen en die in het slot van de partij uit te buiten, ondanks de mindere bedenktijd. Maar soms geeft dit aanleiding tot vergissingen. Hiervan een tweetal voorbeelden. In het 1e voorbeeld had hij wit tegen Albert Lusink en speelde 22-18 13x22, met het idee om daarna via 35-30 24x44 33x2 naar dam te gaan, maar toen pas merkte hij dat zwart ook met 25x43 kan slaan. Dus speelde hij maar 39-34 en bleef na 8-13 34x23 24-30 35x24 20x18 een schijf achter.

Daarna bood Albert hem geen kans op herstel meer en won de partij. In de volgende stand had hij wit tegen Willemijn Muller. Hier was de druk van de klok nog veel sterker. Rienk koos er hier voor om de zwarte dam af te nemen door 7-12 26x30 35x24. Dit ziet er goed uit, maar na 20-25 29-23 15-20 24x15 25-30 15-10 30-34 10-4 34-39 komt hij net een tempo te kort om de zwarte schijf af te stoppen en werd het remise.

Natuurlijk zijn dit geen kenmerkende voorbeelden, want heel vaak gaat het juist wel goed. Daarvan wellicht een volgende keer wat voorbeelden, want we gaan dit seizoen nog wel een tijd door met de digitale clubavond. En meer bezoekers zijn altijd welkom.

Terug naar ovezicht