Digitale clubavond : Praten over dammen

Door Albert Lusink

Voor veel spelers is het dammen via internet een prima methode om toch hun sport te kunnen beoefenen. Maar er zijn ook spelers voor wie dit te snel gaat, waardoor ze hier te weinig plezier aan beleven. Maar ook dezen willen graag contact houden met hun clubgenoten, vandaar dat er deze avond weer ruimte werd gemaakt voor een groepsgesprek via skype. Ook voor de spelers die wel vaak partijen spelen via internet is dit een manier om de contacten in stand te houden, omdat het hier tijdens het spelen bijna niet van komt.

Na wat inleidende gesprekjes ging het natuurlijk vooral over dammen. Daarbij kwam een strategisch idee aan de orde, namelijk het omklemmen van de linkervleugel van de tegenstander. Een idee wat Rienk van Marle eerder die dag had toegepast. In de diagramstand verdedigde hij de zwarte kleur en speelde 12-17. Omdat de bomzet met 27-21 nu niet opgaat kon hij op de volgende zet met de ruil 17-22 28x17 11x22 de opsluiting innemen. Zou zijn tegenstander op 12-17 met 44-39 reageren, om na 17-22 28x17 11x22 verder te gaan met 49-44, met de bedoeling om met 33-28 uit de opsluiting te gaan, dan zou Rienk 24-29 33x24 20x29 hebben gespeeld, waarna de opsluiting definitief is.

Gantvarg was de naam waaronder zijn tegenstander opereerde. Het is verleidelijk om te denken dat we hier te maken hebben met de oud-wereldkampioen uit de jaren rond 1980, maar waarschijnlijk is dit niet. In ieder geval reageerde hij op 12-17 met 43-39, waardoor hij na 17-22 28x17 11x22 gelijk met 33-28 22x33 39x28 kon ruilen.

Adrie Koedoot had op internet een fraaie maar dure dam gezien. In een toernooi met ruime bedenktijd kwam deze voor in de partij Ibrahima Gaye – Rene Wijpkema. In deze spannende stand speelde zwart 14-19, waarna wit op dam kwam. Uiteindelijk werd de dam weer afgenomen waarna een gelijke stand overbleef en de partij in remise eindigde.

Daarna had Rienk van Marle een soort van aha-momentje. Hij liet zien hoe hij eerder op de avond een partij had gespeeld, waarin hij een schijf had geofferd om voordeel te krijgen. In deze stand speelde zijn tegenstander 17-21 om met 27-31 te dreigen. Rienk reageerde daarop met het offer 23-18 13x22 38-33, waarna zijn tegenstander niet beter had dan terug offeren met 27-32 37x17 21x12, waarna de partij uiteindelijk remise werd.

Enigszins vervuld van trots liet Rienk dit fragment zien, tot hij bemerkte dat hij het beter had kunnen doen. Het offer 23-18 was wel goed, maar als hij daarna niet 38-33, maar 29-23 had gespeeld, had de winst hem niet meer kunnen ontgaan. Je moet maar op het idee komen.

Op de manier was de avond, waarop iedereen zeer geanimeerd aan de gesprekken deel had genomen, voorbij gevlogen. Volgende week mogen we elkaar weer op het digitale dambord bestrijden. Voor degenen die daarop niet kunnen wachten zijn er genoeg mogelijkheden.

Terug naar ovezicht