In deze tijd van kerstvakantie kwam ik weer een aantal opvallende fragmenten tegen.
Een besmettelijke ziekte?
De laatste tijd liet ik al 2 keer zien hoe een partij werd opgegeven in remisestand. Opnieuw kwam ik een dergelijke situatie tegen. In deze stand had Jaap Stegeman zwart tegen ManuellTimmerman in een partij met 5 minuten bedenktijd. Na wits laatste zet, 5x46, gaf zwart zich gewonnen. Maar als zwart 27-31 speelt, dreigt de afruil 33-38 en 31-37 met remise. Maar daar kan wit niets meer tegen doen.
Met schijf achter kans op dam gemist.
In een partij, met 3 minuten bedenktijd, had Freek Jongerman (zwart) al een schijf gewonnen tegen Dougou. In deze stand had wit als laatste zet 42-37 gespeeld en nu dacht zwart met 24-29 zijn voordeel te vergroten, maar dat had anders kunnen aflopen.
Nog een dam niet genomen
In zijn partij tegen WarryDeHaard (wit) werd Geurt Souman geconfronteerd met een behoorlijk aanvallende opening. Hier was het speeltempo 5+0, maar de witspeler had de helft van zijn bedenktijd ingeleverd in ruil voor een extra punt, omdat deze partij onderdeel was van een toernooi. Om dat extra punt te krijgen mag je dan niet verliezen. Maar toen hij hier 48-43 speelde, had dat wel kunnen gebeuren.
Damgeven altijd verrassend
Rienk van Marle speelde met zwart tegen Manto, in een partij met 3+0 bedenktijd. Daarvan had hij nog 45 seconden over toen zijn tegenstander 45-40 speelde. Daarmee kreeg Rienk een kans waarvan hij niet wist te profiteren.
Dit is waarschijnlijk mijn laatste bijdrage voor 2023. Ik wens iedereen een goede jaarwisseling en in 2024 gaan we verder met deze serie. En nogmaals, reacties zijn altijd welkom.
Albert Lusink